Rozdział 9.

Bella spuściła wzrok, układając w swojej głowie każde pojedyncze słowo Louisa. Chłopak złapał ją za rękę, próbując zwrócić na siebie jej uwagę.
- Nie zrobiłeś tego. - powiedziała podnosząc na niego wzrok. - Przecież kochasz moją mamę. - dokończyła a Tomlinson posłał jej delikatny uśmiech.
- Tak naprawdę nigdy nie byłem zakochany. - odpowiedział a dziewczyna szybko cofnęła swoją rękę.- Nie umiem kochać. - rzucił uruchamiając silnik.Brunetka nie odpowiedziała. Zapięła pasy i skupiła całą uwagę na widokach za szybą. Kiedy samochód się zatrzymał i dziewczyna chciała wysiąść Louis złapał ją za rękę.
- Daj mi czas. - powiedziała poprawiając swoje włosy. Chłopak zmierzył ją wzrokiem i delikatnie puścił.
- Nie. - opowiedział szybko. - Jeżeli teraz powiesz mi,że nic do mnie nie czujesz - dam Ci spokój. - spojrzał na nią, a brunetka delikatnie się wzdrygnęła. Zabrała rękę i szybko spuściła głowę.
- Nie mogę Ci tego powiedzieć. - rzuciła i odwracając się na pięcie zniknęła w głębi domu.

***

Dziewczyna przebrała się w luźne ubrania i biorąc ze sobą laptopa usiadła na łóżku. Serfowała po sieci kilka minut, dopóki dźwięk telefonu jej nie przerwał. 

- Słucham? - zapytała przykładając komórkę do ucha. 

- To ja. - szepnęła Selena. 

- Wszystko w porządku? - zamknęła komputer i całą swoją uwagę zwróciła na głos po drugiej stronie. - Gdzie jesteś? - syknęła, kiedy przyjaciółka nie odpowiedziała. 

- Jestem z Harrym. - powiedziała dość pewnie Selena. - Dzwonię do Ciebie żeby Ci powiedzieć, że śpię u Ciebie. - roześmiała się głośno. 

- Kiedy będziesz? - zapytała szybko.

- Przestań. - zaśmiała się jeszcze bardziej. - Przecież nie o to mi chodziło. - skarciła ją. - Jeżeli moja mama zadzwoni, jestem u Ciebie i akurat śpię. - wytłumaczyła szybko i wzięła głęboki oddech. 

Zdezorientowana Bella już miała coś powiedzieć, ale przyjaciółka znowu jej przerwała.

- Też Cię kocham! - krzyknęła radośnie i rozłączyła się. Brunetka spojrzała na czarny ekran i schowała telefon do tylnej kieszeni spodni. Zeszła na dół i ruszyła w stronę kuchni. 

- Gdzie Louis? - zapytała kiedy spostrzegła mamę stojącą przy kuchennej wysepce. 

- Pojechał do sklepu. - uśmiechnęła się. - Powinien zaraz wrócić. 

- Okej. - burknęła i zajęła miejsce na przeciwko rodzicielki. 

- Zaakceptowałaś go? - Rosaline posłała córce uśmiech - wymuszony uśmiech. 

- Taa, myślę, że tak. - rzuciła i ucinając temat wstała by nalać sobie soku pomarańczowego. 

- Idę dziś z koleżankami na kawę. - powiedziała, kiedy dziewczyna sięgnęła szklankę z górnej szafki. Bella odwróciła się w jej stronę i skinęła głową. 

- Fajnie. - upiła łyk soku nie spuszczając wzroku ze swojej mamy. - Jakaś specjalna okazja? - zapytała, chociaż niespecjalnie ją to interesowało. 

- Nie. - spuściła wzrok. - Zwykła kawa. - powiedziała a brunetka uśmiechnęła się. 

Żyła z matką od tylu lat, że wiedziała że coś jest nie tak. 

- Okłamujesz mnie? - zapytała szybko.

- Skarbie. - Rosaline podeszła i mocno przytuliła swoją córkę. - Wiesz,że nie mam przed Tobą tajemnic. 

- Tak. - uśmiechnęła się. - Przepraszam. 

Nagle w kieszeni nastolatki zadzwonił telefon. Wyciągnęła go i szybko przycisnęła do ucha. 

- Tak? - zapytała stanowczo. 

- Dzień Dobry, Isabello. - usłyszała po drugiej stronie słuchawki. - Z tej strony Anee Gomez. 

- Och... - szepnęła szybko kierując się w stronę schodów. - Mama Seleny.

- Tak, podobno śpi u Ciebie. Muszę z Nią pilnie porozmawiać, a Ona nie odbiera telefonu. - wytłumaczyła, a dziewczyna uderzyła się w czoło. 

Myśl, myśl, myśl. 

- Onaa, ś-śpi. - zająkała się, mrużąc oczy z zażenowania,iż kolejny raz musi okłamywać mamę Seleny. 

- Mogłabyś ją obudzić? To pilne. 

- Tak jasne. - przygryzła wargę ze zdenerwowania. - Tylko, że Ona zasnęła dosłownie kilka minut temu. 

- Rozumiem, ale to naprawdę bardzo ważne. 

- W takim razie musi mi pani dać pięć minut. - szepnęła. - Dobrze? 

- Zgadzam się. - odpowiedziała bez zastanowienia. - Pośpiesz się. 

- Oczywiście. - Bella przerwała połączenie i wzięła głęboki oddech. 

Co teraz? 

Szybko założyła tenisówki i z biegła na dół. 

- Mamo! - krzyknęła mijając w korytarzu Louisa. - Musisz mnie gdzieś zawieźć. Szybko! - krzyknęła, wyrzucając ręce w powietrze. Matka zmierzyła ją wzrokiem, przerywając nakładanie tuszu na rzęsy. 

- Skarbie zaraz wychodzę. - odpowiedziała jej, a Bella była już w trakcie wybierania numeru do Seleny. 

- Proszę! Musisz mi pomóc! - krzyknęła jednocześnie dodzwaniając się do przyjaciółki. - Gdzie jesteś? Twoja mama Cię szuka. - zaczęła panikować, ponieważ zostały jej jakieś trzy minuty. 

- W parku. - odpowiedziała leniwie. - Czego Ona znowu chce? 

- Szczerze? To mam to w dupie. - rzuciła, a po chwili zmierzyła się z przenikliwym wzrokiem Rosaline. - Zaraz tam będę. 

- Och, okej. - syknęła i rozłączyła się. 

- Mamo! 

- Bella!

- Musisz mnie tam zawieźć!

- Co się dzieje? - spojrzała na nią i znowu zaczęła nakładać makijaż. 

- Zostały mi  trzy minuty.

- Na co? - Bella wzięła głęboki oddech i zamknęła oczy. Dlaczego rodzice tacy są? 

- Zwiozę ją. - odezwał się Louis wchodząc do kuchni. Rosaline popatrzyła na swojego chłopaka i posłała mu wdzięczny uśmiech. 

- Świetnie! Szybko! - ponagliła, a on podszedł do jej matki by zostawić całusa na jej policzku. 

- Baw się dobrze. - rzucił i zabierając kluczyki z szafki ruszył za swoją pasierbicą. 

***

Dziewczyna powiedziała Louisowi, że w zaledwie dwie minuty musi znaleźć się w parku. 

Powiedziała to Louisowi - człowiekowi który się ściga. W sumie,  nie mogła trafić lepiej. Brunetka otworzyła szeroko oczy, kiedy licznik w samochodzie wskazywał nienormalne cyfry. 

W mgnieniu oka znalazła się w parku. Wybiegła na zewnątrz odnajdując przyjaciółkę. 

- Selena! - krzyknęła,pomachała do niej dłonią i szybko znalazła się obok niej. - Nie wiem co kombinujesz - przerwała mierząc się ze spojrzeniem Harrego - Ale nie chcę brać w tym udziału. - telefon dziewczyny rozbrzmiał a przyjaciółka przytknęła go do ucha. 

- Słucham? - powiedziała i kawałek się oddaliła. 

- Mów ciszej! - szepnęła dość głośno. - Przecież dopiero wstałaś. - skarciła ją a reszta towarzystwa zaczęła chichotać. 

Dziewczyna spojrzała w stronę Louisa i delikatnie się uśmiechnęła. 

- Dzięki za pomoc. - powiedziała a On odpowiedział jej tym samym. 

- Polecam się na przyszłość. - rzucił ściskając dłoń Harrego. Po chwili dołączyła do nich Selena. 

- Muszę wracać. - przewróciła oczami. - Mój brat się rozchorował. - przeklęła po cichu i poprawiła włosy. 

- Odwieziemy Cię. - zaproponował Louis a Bella spojrzała w jego kierunku. 

- Ja ją zawiozę. - przerwał Harry łapiąc czarnowłosą za rękę. 

- Dzięki. - powiedziała Selena i mocno przytuliła brunetkę. - Jestem Ci dłużna. - szepnęła. 

- Jak zawsze. - odpowiedziała Bella i razem z Louisem zaczęła kierować się w stronę samochodu. 

Szli w ciszy dopóki Louis nie zdecydował się jej przerwać. 

- Masz ochotę na spacer? - zapytał odwracając się w stronę dziewczyny. Bella spojrzała w jego oczy i delikatnie pokiwała przecząco głową. 

- Zimno mi. - powiedziała pocierając ramiona które pokryła gęsia skórka. Tomlinson ściągnął marynarkę zostając w samym T-shircie i podał ją dziewczynie. Brunetka zastanawiała się chwilę czy ją ubrać, czy odmówić. Jednak wzięła ubranie. Ruszyli w stronę jednej z ławek. Kiedy dotarli na miejsce Bella całą swoją uwagę skierowała na plac zabaw który znajdował się niedaleko. 

- Zastanawia mnie tylko jedno. - przerwała ciszę odwracając się w  stronę Louisa. - Powiedziałeś , że się we mnie zakochałeś. - szepnęła jakby bojąc się, ze ktoś może usłyszeć. Tomlinson skinął głową, a brunetka zaczęła mówić dalej. - Powiedziałeś też, że nigdy nie byłeś zakochany. - dokończyła a Louis ponownie skinął głową. 

- Zgadza się. - odpowiedział zamykając w swojej dłoni, ręce dziewczyny. - Poczułem to pierwszy raz, kiedy spojrzałem w Twoje oczy. - pogładził ją po policzku. - Nadal pamiętam kiedy się w Tobie zakochałem. 

________________________

Hejka! ♥ 

Przepraszam,że dopiero dzisiaj ale jak na złość się rozchorowałam :(

Złapał mnie jakiś wirus i leżałam w łóżku. 

-,- 

DZIĘKUJĘ ZA 27 KOMENTARZY!  :*:*:* 

Jesteście kochani!

30 komm - NEXT :) 

Rozdział jest już gotowy :>

Podoba Wam się taki Lou? ^^